سلام افسانه من

شناختنت بی گناهترین گناهم بود

یافتنت بهانه دلم

خواستنت نیازم

با تو بودن آرزویم

و تو را گم کردن،پیدایش سراب بود

تو مانند پرستو آمدی

و به دورترین دیار غربت رفتی

بی تو ثانیه ها تکراری شده اند

آیینه چیزی جز سراب را نشان نمی دهد

شقایق غریبی می کند

و جاده در انتظار مسافر است!

هنوز دلم بدون تو بهانه می گیرد

من آرزوهایم را عاشقانه زمزمه می کنم

و منتظرت هستم....

وباز هم منتظرت

زودتر بیا افسانه من...

آه..............................................

عشق های کلیشه ای (2)
[عناوین آرشیوشده]

بازدید امروز: 5

---

بازدید دیروز: 5

---

کل بازدید :9594

تابستان 1386

جستجو:

 

2006-ParsiBlog™.com ©